Beter laat dan nooit....
Geen tijd en zin gehad om mijn blog te schrijven, dus daarom een blog van anderhalve week.

week 7

Maandags ben ik niet naar stage gegaan, omdat ik 's ochtends wakker werd met migraine en dus een dagje rust nodig had. Ik heb deze dag gewoon veel geslapen en verder niks gedaan.

Dinsdags waren er 2 die in hetzelfde ziekenhuis stage lopen naar Accra, en de andere was ziek waardoor ik alleen naar het ziekenhuis zou moeten gaan om te werken. Dit vind ik niet prettig en heb dit dus ook niet gedaan. Ik ben met de andere mee gegaan naar hun ziekenhuis in Hohoe. Hier stond ik ook op de kinderafdeling, zoals ik ook in mijn eigen ziekenhuis sta. Er was die dag niks te doen, dus zijn we alle afdelingen in het ziekenhuis langs gegaan om na te vragen wat ze per afdeling nodig hebben om de zorg te kunnen verbeteren. Dit hebben we gevraagd omdat we via een doneeractie veel geld hebben opgehaald voor spullen voor de 2 ziekenhuizen. Verder hebben we die dag op stage en na stage niet veel gedaan.

Woensdags ben ik nog een keer mee gegaan naar het ziekenhuis in Hohoe, omdat de andere 3 nog niet mee konden. Deze keer was er een kindje die sondevoeding moest krijgen, maar de verpleegkundige hadden niet de goede hoeveelheid gegeven. Het rare hier is dat als de verpleegkundige een fout maakt dat de dokter dan de schuld krijgt en de verantwoordelijkheid heeft. Terwijl in Nederland je als verpleegkundige de verantwoordelijkheid hebt over alles wat je doet. Dus als jij zelf een fout maakt is dit ook jou fout en niet die van de dokter. Verder was er ook die dag niet veel te doen.

Donderdags ben ik weer naar mijn eigen ziekenhuis in Anfoega gegaan. Ik vind de kinderafdeling de leukste afdeling in het ziekenhuis, omdat de verpleegkundige die daar werkt heel open is. Ze wil heel graag dingen van ons weten en legt ook veel uit. Ook heeft ze humor wat het ook leuk maakt. Dit is de eerste echte leuke verpleegkundige die ik tegen ben gekomen in het ziekenhuis.
Er was een jongetje van 1 jaar op de afdeling die onkruid vergif had ingenomen. Hij moest dus ter controle in het ziekenhuis blijven, omdat je vaak de eerste dagen nog niks hoeft te zien als er iets aan de hand is. De ouders waren het hier niet mee eens, en vonden dat wij hem niet holpen omdat hij geen medicatie kreeg en we alleen af en toe temperatuur meten. Helaas kan er geen medicatie gegeven worden, omdat ze niet weten of het vergif schade heeft aangebracht in het lichaam. De ouders vonden dat er niks aan de hand was omdat hij er niet anders uit zag dan normaal en wilde hem dus mee naar huis nemen. Hier kunnen wij niks aan doen behalve informeren over wat er kan gebeuren als het jongetje nu het ziekenhuis uit gaat. Toch zijn de ouders hierin tegenin gegaan en hebben het kind mee naar huis genomen. Wel hebben ze een brief moeten schrijven met daarin dat het hun keuze was om het kind mee naar huis te nemen tegen medisch advies in. Hierdoor is als er iets gebeurd het ziekenhuis niet aansprakelijk, omdat het de keuze van de ouders was. Ik weet helaas dus ook niet hoe het met het kindje is afgelopen.

Vrijdags zijn we weer naar de basisschool geweest. Deze keer waren we maar met twee. Omdat hun algemene schoonmaak dag hadden op school hebben we niet veel meer gedaan dan helpen opruimen en spelen met de kleine kindjes. Toch was dit ook heel leuk.

Het weekend heb ik helemaal niks gedaan en ben ik lekker thuis gebleven. We hebben al veel gezien in de buurt van het dorp hier, en een weekendje rust is ook wel eens goed.

Week 8

Maandags ben ik begonnen op de bevallingsafdeling. Daar hebben we de hele dag op een stoel gezeten en niks gedaan, omdat er geen bevallingen waren. Ook de collega's zijn hier niet leuk. Ze hebben nog niet eens naar onze naam gevraagd, en als ik ze een vraag stelde om te laten zien dat ik initiatief en interesse toon kreeg ik een erg kortaf antwoord. Deze dag duurde dus ook erg lang.

Dinsdags zijn we 's ochtends weer begonnen op de bevallingsafdeling. Maar omdat er weer niks te doen was zijn we maar naar de kinderafdeling gevlucht.Daar is het een stuk gezelliger en op dat moment was er ook iets te doen. We hebben een bloedtransfusie gezien bij een jongetje.

Woensdags waren we vrij, omdat we een week paasvakantie hebben gekregen. Dus zijn we naar het zwembad gegaan, en hebben we hier lekker de hele dag rondgehangen en 's avonds lekker pizza gegeten.

Donderdags zijn we ons visum gaan verlengen in Ho. Hiervoor hadden we een brief nodig van het ziekenhuis waarin staat dat wij daar stage lopen. En omdat alles hier op Ghanees tempo gaat konden we dit pas donderdagochtend ook ophalen. Dus om 7 uur in de taxi naar het ziekenhuis. Hier aangekomen hebben we nog een uur gewacht op de brief en na vele fouten hadden we hem eindelijk. De administrator was zo aardig om ons te laten brengen naar Ho met de auto van het ziekenhuis. Eindelijk een auto waarvan alle tellers werken, waar airco inzit en een auto die helemaal heel is. We hebben dus van dit uurtje in de auto erg genoten. Bij de immigratie dienst van Ghana ging het nog redelijk snel. We moesten op een formulier onze gegevens invullen, de brief van het ziekenhuis geven, een kopie van ons vliegticket en een pasfoto afgeven en natuurlijk ons paspoort. Nadat ze dit allemaal hadden kregen we een briefje waarop bewijs staat dat ik een paspoort en visum heb, omdat we ons paspoort daar moeten laten liggen tot dat de hoofdbaas een stempel kan zetten dat ons visum is verlengd. Het ziekenhuis was zo lief om ons met die auto ook weer thuis af te zetten. 'S middags zijn we naar Hohoe gegaan om te zwemmen, maar helaas was het zwembad dicht. Dus toen zijn we maar naar een terrasje gegaan om lekker wat te eten en drinken.

Ik heb een koffer vol verbandspullen gekregen van Barry voor het ziekenhuis. Die heb ik aan het ziekenhuis gegeven en ze waren er erg blij mee. Ze gingen kijken wat er in zit en het dan verdelen onder de afdelingen. Dus Barry nogmaals heel erg bedankt.

We hebben tot en met dinsdag vakantie, en gaan dus ook lekker een paar dagen naar Ada Foah naar het strand. Ook ga ik een dag naar Accra om spullen voor het project te halen. Maar hoe dit allemaal is gegaan lees je in mijn volgende blog!!